Fantasy jest beznadziejne! Czyli jak zrazić człowieka do czytania przez zły dobór lektur

Witajcie książkoholicy!

Pewnie każdy z was zna lub znał to uczucie, kiedy musi przeczytać lekturę szkolną i nawet kiedy już kochasz czytać, to za nic w świecie po nią nie sięgniesz! A dlaczego, zapytasz? Powodów może być wiele, być może samo czytanie "na rozkaz" ci nie odpowiada. W dzisiejszym poście chciałabym opowiedzieć wam kilka słów o tym jak narzucanie książek wpłynęło na moją nienawiść do fantasy Jeśli jesteście ciekawi, nie pozostaje wam nic innego jak dalsze czytanie postu!

Jeszcze zanim zacznę post chciałabym się Was zapytać co myślicie o BLOGMAS? Z chęcią bym się za to zabrała, mam już kilka pomysłów, więc miło by mi było gdybyście wyrazili swoją opinię na ten temat w komentarzach. Mogę zagwarantować, że zrobiłabym to w dość oryginalny sposób, pokazując Wam trochę Holenderskich zwyczajów, co wydaje mi się, że jest naprawdę interesujące!

Szkoła podstawowa

Będąc w tej szkole jest się dzieckiem, lgnie się do zabawek jak kot do kocimiętki. Właśnie w tamtym czasie odkryłam swoją pasję do pisania, prócz zabaw lalkami, kochałam tworzyć swoje własne "dzienniki". Opisywałam tam charaktery postaci, po czym brałam się za pisanie historii.

W tym okresie czasu ciągnęło mnie do "Monster High", gdy kolekcjonowanie lalek mi nie starczało, zabrałam się za kupno książek z tego tytułu. Byłam zafascynowana światem nadnaturalnych stworzeń, innością, która się tam przewijała. Kochałam latające wróżki, które posiadały piękne jednorożce. Szalałam za ohydnymi czarownicami, które szykowały szkodliwy trunek w wielkim osmolonym garnku, a na ich kolanach leżał czarny kot. Lubiłam wszystko co nie istnieje, bowiem można to było sobie zinterpretować na własny sposób.Pewnego razu, gdy chodziłam do klasy IV dostałam za lekturę- "Bajki robotów" od Stanisława Lema. Nie kojarzyłam tego tytułu, z pozoru wydał mi się całkiem uroczy właśnie ze względu na "bajki" w tytule. Jako wzorowa uczennica, która godzinami przebywała w bibliotece, pobiegłam do niej, aby jak najszybciej rozpocząć przygodę z książką. Ku mojemu rozczarowaniu otrzymałam

brudną, zakurzoną książkę, z której
 zaraz po otworzeniu wypadały kartki. Byłam zawiedziona, przecież bajki są zawsze kolorowe i piękne- pomyślałam. Byłam jednak mądrą dziewczynką i wiedziałam, że mimo wszystko należy dać jej szanse, zaczęłam więc czytać. Chociaż mocno się starałam za nic w świecie nie mogłam pojąć świata przedstawionego, w dodatku nigdy nie pałałam przyjaźnią do robotów. Tutaj rozpoczęła się moja niechęć do fantasy, fakt nie należy skreślać całego gatunku po jednej książce, ale czy 10 letnia dziewczyna zwraca uwagę na takie rzeczy? 

I tutaj nasuwa mi się pewna myśl- Jeśli już faktycznie mamy do przeczytania jakieś lektury, to może dobrym pomysłem byłoby dać jakieś ciekawe tytuły, które mogły by zapalić w nas miłość do czytania.

Gimnazjum

W pierwszej klasie wszystkie lektury mi odpowiadały, nie miałam z nimi problemu. Mój jedyny problem dotyczył mojej polonistki, która była lekko mówiąc - nieprzyjemną kobietą. Widać było, że irytował ją mój zapał do języka Polskiego, oraz miłość do pisania własnych tekstów. Pewnie się teraz zdziwicie, przecież powinna się cieszyć, że ma taką ambitną uczennicę. Niestety, byłam osobą, która nie myśli schematycznie, kochałam pisać po swojemu. Kierowałam się własnymi zasadami, uwielbiałam budować długie zdania. Często urozmaicałam moje teksty o cytaty bądź różne refleksje. Jej to nie pasowało, chciała aby wszystko było przygotowane zgodnie ze schematem, a drobna zmiana była dla niej przewinieniem. To wszystko było nudne! Moja wcześniejsza Polonistka chwaliła mnie niemiłosiernie, budząc zazdrość w oczach innych uczniów.

Ale przynajmniej doceniała mnie, nie podcinając mi skrzydeł. Problem z lekturami zaczął się w drugiej klasie, kiedy to bardzo dużo chorowałam i odpuściłam sobie z nauką. Każda lekcja języka polskiego była dla mnie męczarnią, a każda minuta była dla mnie godziną. Przyszło mi czytać "Czarnoksiężnik z Archipelagu" od Ursuli K.Le Guin, o nie przecież to fantasy! Moje przykre doświadczenie z "Bajkami robotów" wróciło. Jako, że w tamtym czasie nie zależało mi szczególnie na nauce, nad czym w chwili obecnej ubolewam, to nawet nie otworzyłam tej książki. Nie przeczytałam nawet streszczenia przed sprawdzianem, chyba chciałam zrobić na złość nauczycielce, teraz nie wiem sama jakie były moje motywy, jednak bardzo żałuję, że nie przeczytałam tej lektury! Bo po omówieniu jej z całą klasą okazało się, że jest to rodzaj fantasy, w którym się lubuję. Szkoła magiczna, doskonalenie się w danej dziedzinie. Teraz wiem, że gdy tylko będę miała okazję to z pewnością sięgnę po ten tytuł.

Teraz

Tutaj muszę wywlec moją czarną historię, gdyż tak naprawdę powróciłam do świata fantasy ze względu na mojego drogiego przyjaciela. Kiedy to ja siedziałam ograniczona ze sceptycznymi myślami co do tego gatunku, on czytał tą literaturę z ogromną ciekawością i pasją. Zawsze, kiedy opowiadał mi o nowych przygodach postaci był bardzo entuzjastyczny, widać było jak dobrze się bawi podczas czytania. Dawno nie czułam tego samego, chciałam zobaczyć jak to jest. Nie czekając dłużej sięgnęłam po sagę Wiedźmińską, która to właśnie była czytana przez niego z tak wielkim zainteresowaniem.
Po zapoznaniu się z dwoma zbiorami opowiadań mogłam odczuć cudowny klimat panujący w tych książkach.

Wy też mieliście takie przygody kiedy to najpierw nie lubiliście danego gatunku literackiego, a później staliście się jego fanami? Czy waszym zdaniem lektury szkolne są adekwatne do waszych klas i zainteresowań, czy też powinni je zmienić? Z chęcią dowiem się jakie są wasze ulubione książki z gatunku fantasy. Podawajcie w komentarzach!